.
“Namaz; üzgün ve yorgun gönüllerin, şefkatli bir el tarafından okşanışıdır. Bunun için Rasullah- sallahu aleyhi vesellem- bir şeye üzüldüklerinde, zorluklarla karşılaştığında, Müslümanların başına bir musibet geldiğinde, işinin çok olduğu zamanlarda, gönlünü ilahi haşyetin derinliklerine bırakmak için, Hz. Bilal’e (r.a): “Erihna ya Bilal” Bizi (namazla) rahatlat ey Bilal” derdi.
~
(Ebû Davud – Sünen 4/298)
Aşk öyle bir denizdir ki dibi bulunmaz; öyle bir sırdır ki, her gönül kaldırmaz, ehli olmayanlara anlatılmaz.
~
İskender Pala
.
Vakt-i Şerif, Cuma, ahir ve akibet hayrola efendim…
Allah bizi insaf, adalet ve itidalden mahrum bırakmasın.
Vesselam, veddua, velmahabbe…
Senin aşkın öyle bir iksir ki Mevlam, geldiği anda yürekte ne sızı, ne hüzün bırakıyor
Şiddetli bir kış geçiren yeryüzü nasıl ki ilkbahar neşvünemasıyla dirilirse senin aşkında bela ile yoğrulan, kışa dönen gönülleri bahar gülleri ile dolduruyor… Sarmaşık gülleri sarıyor tüm benliğimizi öyle bir sarıyor ki benliğimiz senin aşkında yok oluyor eriyor…
~
Hz. Mevlana (k.s.)
.
Sadece bedenler değil, ruhlar da hasta artık.
Madde o derece yüksek bir değer ifade etmeye başladı ki mana (gönül, ruh, iman, duygu vb. soyut kavramlar bütünü) unutuldu. Sonuçta insanlık, sevgisiz ve aşksız bir kalabalığa dönüştü.
~
İskender Pala, Hangi Mevlânâ
Ey zengin kimse!
Sen huzur-u ilâhiye yüz çuval altın götürsen,
Cenab-ı Hak sana der ki: Bana gönül getir!
~
Hz. Mevlânâ (k.s.)
.
Bir de şu var;
gönlün’ün eşini bulan gârip değildir. . .
~
Neşet Ertaş
Dünya ne kadar da değişiyor değil mi? İnsanların sımsıkı bir birine sarıldığı, paylaştığı, yardımlaştığı
o sevecen dünya gitmiş de yerine; savaşın, kavganın, çıkarın olduğu bir dünya gelmiş.
Birçok kişinin anlamını bile bilmediği, birçok kişinin de adını dahi unuttuğu bir değerin sahibiyiz biz.
KALP KARDEŞLİĞİ…
Aynı anadan, aynı babadan doğma değil, kan bağıyla değil, can bağıyla olan kardeşlik bu…
O hastayken senin canın yanar, o aç kaldığında boğazından bir lokma geçmez,
o yanında değilken hasretinden oturup ağladığın bir kardeşlik bağı bu… Ne yazık ki birçoğumuzun unuttuğu ve birçoğumuzun dahi adını bilmediği bir kardeşlik…
Kalp kardeşim olur musun?
Uzaklardan sarılır mısın bana? Ben hastayken senin de başın ağrır mı? Canın sıkıldığı zaman sesimi duymak ister misin? Dertlerini, sorunlarını paylaşır mısın benimle? Kardeşini kaybetmemek için karşına alır mısın herkesi, her şeyi?
Söyle kalp kardeşim olur musun?
.
Yâ İlâhî…
Alan da sen, veren de sen,
Her hâleti gören de sen,
Yok mu gönül veren desen;
Misk-i amber gibi güller derilmez mi yâ ilâhî,
Sen gibi güzele gönül verilmez mi yâ ilâhî…
~
Tekin Para
.
Ey talib, asıl marifet kalbin secdesidir;
âzaların secdesinden maksat da kalbi secdeye davettir.
Bak bakalım, kalbin hiç secde ediyor mu?
“Secde de nedir ?” diye soruyorsun.
Bir kere daha söyleyeyim:
Secde hiç olmaktır, hiçleşmektir.
~
Dücane Cündioğlu
.
Ey Gönül!
Nokta deyip de geçme!
Bazen kötü bir şeylerin bitmesini sağlar,
baz… en de biten kötü şeylerden sonra yeni bir şeylerin başlamasını..
Sakın nokta deyip de geçme!
Düşün bir; “Benimle olur musun” ile
“Benimle ölür müsün” arasındaki farkı doğuran değil midir nokta?.
~
Hz. Mevlana
.
Beni bende bırakıp Senden etme
“Benimdir” diye bildiklerim Senindir,
Beni bende olanlara bende etme,
“Ben” diye bildiğim de Senin emrindir.
Beni bende bırakıp Senden etme,
Rabbim, yüzümü Sana döndüm…
Gönlümü de Sana çevir,
Rabbim, bir Seni bir bildim,
Sevdalarımı Sende bitir…
~
Semine & Senai Demirci
Ah Binel Ask 
Recent Comments